вершить суд

(κατὰ τὸ ὀρθόν Her.)

(δίκην Hes.; πρᾶγμα Aesch.; ἐγκλήματος Xen.)

δ. ἐκ πόλεως φυγήν τινι Aesch. — приговаривать кого-л. к изгнанию из города;

οἱ δικαζόμενοι Her. — обращающиеся в суд, тяжущиеся стороны (ср. 2);

(ἀγορήνδε καλέσσασθαι или κηρύσσειν Hom.)

ἀγορὰν ποιῆσαι τῶν φυλῶν Aeschin. — созвать совещание фил;

(ἀγορὰς ἀγορεύειν Hom.)

εἰν ἀγορῇ κρίνειν θέμιστας Hom. — вершить суд на площади;

ἐξ ἀγορᾶς ὠνεῖσθαι или πρίασθαι Xen. etc. — покупать на рынке;

ἀ. οὐδεμία παρῆν Xen. — продовольствия не было;

(ὀροφήν Thuc., Xen.)

(λίθους Arst.)

(διαιρούμενα τὰ ἔντομα ζωέν ἔχει Arst.)

(οἶστροι τὰ δέρματα διαιροῦσι Arst.)

(σταυρούς Xen.)

(πυλίδα Thuc.)

(γέφυραν Her.)

(τρία μέρη Plat.; διαιρεθῆναι εἰς τὰ ἐλάχιστα Arst.; δ. τι εἰς μέρη τρισκαίδεκα Plut.; med. διελεῖσθαι τέν ληΐην Her.)

(αἰδῶ καὴ σωφροσύνην Xen.; αἱ διαιρεθεῖσαι κατηγορίαι Arst.)

(περί τινος Plat., Arst.)

δ. τὰς διαφοράς Her. и τὰ ἀμφίλογα Xen. — улаживать или разбирать споры;

βίους ἀπὸ τῶν ἐκ τῆς χώρας γεννημάτων δ. Polyb. — извлекать средства к жизни из произведений (своей) страны

(τὰ κατὰ τέν ἀρχήν Polyb.; νόμος, καθ΄ ὃν διεξάγεται τὰ γινόμενα Plut.)

(ἀμφισβήτησιν Polyb.)

κακοῦ χαλκοῦ τρόπον δικαιωθείς Aesch. — оцененный по достоинству как плохой медяк ( о преступнике)

ἁγὼ (= ἃ ἐγὼ) δικαιῶν μέ παρ΄ ἀγγέλων ἄλλων ἀκούειν Soph. — считая нужным услышать об этом не через посторонних вестников;

τοιούτῳ τρόπῳ προσηγάγετο τοὺς Αἰγυπτίους, ὥστε δικαιοῦν δουλεύειν Her. — (Амасий) так расположил к себе египтян, что они согласились служить (ему)

(ἀδικεῖσθαι καὴ δικαιοῦσθαι Arst.)

(ἑκάστου ἀδικήματος Her.; med. τινα Thuc.)

ἠνάγκασεν ἐμμεῖναι πάντας, οἶς ἐδικαίωσε Plut. — он заставил всех согласиться на то, чего требовал (персидский царь)

(οἱ ποιηταὴ νόμου δικαιωθήσονται NT.)

αὕτη δ. ἐστὴ βροτῶν Hom. — так уж повелось у людей;

σκολιέ δ. тж. pl. Hes. — беззаконие;

δίκαι ἴδιαι καὴ γραφαί Lys., Dem.; — частно-гражданские и уголовные процессы;

(δίκην εἰπεῖν Hom. - ср. 3)

(δαιμόνων Soph.)

δίκην διδόναι Her., Soph., τίνειν Her., ἐκτίνειν и ὑπέχειν Soph. — подвергаться наказанию;

(ἅρματα Isocr.; πλάταν Eur.; ἡνίας Arph.)

(πόδα, ἀμφῆρες δόρυ Eur.)

(παῖδα χερσίν Soph.)

(τὰς ἀγέλας Xen.)

(στρατόν Aesch.)

(λαὸν δορί Eur.; πόλιν Soph.; οὐχ ὑφ΄ ἡνίας, ἀλλὰ λόγῳ Plut.)

(ὄλβον Pind.)

(ξύλον διαστρεφόμενον Plat.)

(δίκας σκολιάς Solon ap. Dem.; ἀπειλαῖς καὴ πληγαῖς τινα Plat.)

(τέν διάλεκτόν τινος Plut.)

(τινά Plat.)

(τῆς ἐφορίας Arst.)

(τινὰ κλοπῆς Plut.)

(θρόνῳ, κληΐδεσσιν Hom.; δόμοις Aesch.; νώτοις Eur.)

οἱ ἐφήμενοι Aesch. — вершители, судьи

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(Μίνως, θεμιστεύων νέκυσσιν Hom.)

(παίδων ἤδ΄ ἀλόχων Hom.)

(νημερτέα βουλέν πᾶσι HH.)

(τινί Eur., Plut.)

(ἥ σκηνέ ἐν ᾗ χ. εἰώθει Polyb.)

(περί τινος Thuc., Dem.)

(τινί Luc.)

ἰδίᾳ χ. Dem. — вести частные переговоры;

χρηματιούμενος ἐξέπλευσε Lys. — он уехал для наживы;

(τινά Polyb.)

χρηματίζει βασιλεύς Polyb. — он именует себя царем;